Terapie niekonwencjonalne – przewodnik – Edi Pyrek

„W przeciwieństwie do medycyny konwencjonalnej, która za  Kartezjuszem dokonała podziału na „ducha i ciało”, medycyna niekonwencjonalna postrzega człowieka jako całość. Na to, jaki jest człowiek, wpływ mają zarówno relacje między duchem, ciałem i umysłem, jak i wpływ środowiska oraz otoczenia. Dlatego leczenie, by było skuteczne, powinno zająć się wszystkimi elementami, które kształtują człowieka. I to jest podstawą i zasadą wszystkich metod alternatywnych.  

MEDYCYNA CHIŃSKA – w czasie leczenia bierze pod uwagę zarówno kondycję psychofizyczną człowieka, jak i wpływy społeczeństwa, środowiska, klimatu. Szczególna uwagę zwraca na diagnozę i usuwanie przyczyny choroby, a nie jej objawów. Według medycyny chińskiej chorobę wywołuje zaburzenie swobodnego przepływu w organie energii chi. Energie te dostajemy w chwili narodzin, a w wyniku odpowiedniego oddychania i pożywienia uzupełniamy jej zasoby. z przestrzeni dostajemy energię męską jang, z ziemi żeńską jing. Obie wzajemnie przenikają się w organizmie i wspomagają. Chińska medycyna zajmuje się i psychicznymi (duże sukcesy w leczeniu nerwic), i fizjologicznymi chorobami. lekarz diagnozuje pacjenta, badając go słuchem, wzrokiem i węchem. Potem stara się zrównoważyć energie. Bo człowiek to całość i zachwianie równowagi w jego części prowadzi do osłabienia całego organizmu i chorób. Chińska medycyna najczęściej stosuje akupresurę, akupunkturę, dietę, zioła i ćwiczenia  fizyczne (np. taj chi).

AJURWEDA – pochodzi z Indii (ma 3000 lat tradycji) jest czymś więcej niż tylko systemem medycznym. To styl życia. u jej podstaw leży przekonanie, iż wszystko we wszechświecie jest przesiąknięte energią zwaną praną. Jej wibrujące cząsteczki umożliwiają przemianę materii – pozytywną lub negatywną. By zapobiec przemianom negatywnym (chorobie), należy stworzyć organizmowi optymalne warunki i pamiętać, iż każdy człowiek jest inny – co pomaga jednemu, może zaszkodzić drugiemu. Każdy pacjent jest traktowany indywidualnie, nawet w wypadku tego samego schorzenia. Leczenie zaczyna się od szczegółowego wywiadu, potem następnie „shodana” – oczyszczenie organizmu. Po nim przychodzi kolej na „samane” – podawanie leków ziołowych lub mineralnych. Najlepsze wyniki ajurweda ma w wypadku schorzeń układu trawiennego.

LECZENIE NATURĄ – zwolennicy tej metody nie uznają leczenia farmaceutykami. Wierzą w genialność natury, tam szukają lekarstw. Według medycyny naturalnej choroba jest wynikiem przeładowania organizmu zanieczyszczeniami chemicznymi, także lekami, które osłabiają jego możliwości samoobrony i doprowadzają do przewlekłych schorzeń. Diagnozując, używa się metod konwencjonalnych (np. rentgen), ale częściej bada się tęczówkę (irydologia).

Naturalna medycyna zaleca wyważoną dietę wegetariańską, gimnastykę, masaż shiatsu, aromaterapię, terapię kwiatową Bacha, hydroterapię, kąpiele błotne.

MEDYCYNA HOLISTYCZNA –w latach 60. odczytano na nowo starą mądrość: „Ciało jest zwierciadłem ducha” . Stres, poczucie winy, lęki, smutek, brak miłości, nieakceptowanie życia i inne negatywne emocje uważa się za przyczyny chorób. Podczas kuracji kładzie się nacisk na wiarę w uleczenie oraz zmianę postawy wobec siebie i innych. Odpowiednio ukierunkowana wyobraźnia jest w stanie poradzić sobie nie tylko z przeziębieniem, ale i wspomóc walkę z nowotworem. ”