Pełne serce i pusty umysł z Księgi życia – Jiddu Krishnamurti

Nie ma ścieżki prowadzącej do prawdy; ona musi przyjść do ciebie sama. Prawda może do Ciebie przyjść tylko wtedy, gdy twój umysł i serce są proste i jasne, kiedy w twoim sercu gości miłość, nie sprawy umysłu. Mając miłość w sercu, nie będziesz rozprawiał o braterstwie, przekonaniach, podziałach i siłach, które te podziały wytwarzają, nie będziesz szukał zgody. Będziesz istotą ludzką bez niepotrzebnych etykietek, bez poczucia przynależności do jakiegoś kraju. To oznacza, że musisz odrzucić od siebie to wszystko i pozwolić, by przyszła do ciebie prawda.

Prawda przychodzi wtedy, kiedy umysł jest pusty, kiedy przestaje kreować. Przychodzi wówczas bez zaproszenia. Szybko jak wiatr. W ukryciu, kiedy nie patrzysz, kiedy jej nie pragniesz. Aby jednak ją przyjąć, musisz mieć pełne serce i pusty umysł. Teraz to twój umysł jest pełny, a twe serce puste.

Nie ma ścieżki wiodącej do prawdy i nie ma dwóch prawd. Prawda nie jest z przeszłości ani z teraźniejszości, jest poza czasem. Prawda jest stanem istnienia, który rodzi się, kiedy umysł – nieustannie rozdzielający, wyłączający, myślący jedynie w kategoriach rezultatów, osiągania – cichnie.

Umysł, który się stara, który narzuca sobie dyscyplinę, aby osiągnąć jakiś cel, nie może poznać prawdy, ponieważ ten cel jest wyłącznie projekcją, a dążenie do niego , choćby w szlachetnej wierze, jest formą samouwielbienia.